Strony

poniedziałek, 31 października 2016

Niezaplanowany spacer

Zrobiłam sobie krótki niezaplanowany spacer. Żałuję, że odbył się on bez aparatu. Mieliśmy jeszcze z moim sześciomiesięczniaczkiem chwilę do otwarcia kancelarii parafialnej, by dopełnić tam ostatnich formalności w sprawie jego Chrztu i nogi same jakoś tak poniosły na nostalgiczne zwiedzanie przykościelnego cmentarza. Piękne słońce, spadające z drzew liście i refleksja. A z naszą refleksyjnością tak już jakoś jest, że rośnie ona wprost proporcjonalnie do naszego wieku. Również refleksyjność nad śmiercią, nad przemijaniem, nad tymi, którzy odeszli. Tamtego dnia cmentarz skąpany był w ciszy, pusty, a jednak pełen głosów. Głosów wszystkich tych, którzy tam spoczęli. Niektórzy ponad wiek temu.

Szłam między nagrobkami i zastanawiałam się... Dlaczego mówi się "milczeć jak grób"? Przecież groby szepczą, wzdychają, mówią, niekiedy wręcz krzyczą ... jeśli tylko ich posłuchamy. Zdają się krzyczeć odę do życia. Zmarli zdają się mówić do przechodnia: "My też kiedyś śmialiśmy się, cierpieliśmy, kochaliśmy, stąpaliśmy po tej ziemi tak samo jak Ty. Żyj i nie zmarnuj życia!".



Lubię cmentarze. Lubię patrzeć na nagrobki. Na figury nostalgicznych, zadumanych kamiennych aniołów. Na zdjęcia osób, których już dawno nie ma. Na litery wyryte w kamieniu. Wyobrażam sobie, jacy byli ci ludzie. Jak im mijały dni. Kim byli. Co robili. O czym marzyli. Czytam napisy: "Żył lat 98". Albo "Żył 11 (nie, nie lat) - dni". Choćby maleńki Henio... Albo Krzyś, któremu dane było być na tym świecie całe dwa dni ... Wzrusza mnie widok maleńkich nagrobków.

Zatrzymuję się przy grobach zupełnie obcych mi ludzi. Przy grobach dawno zapomnianych i przez nikogo nie odwiedzanych. Zatrzymuję się i rozmyślam...

Cieszmy się życiem.

"Pamiętaj, przechodniu. Byłem, kim jesteś. Jestem, kim będziesz. Przygotuj się, aby pójść w moje ślady".



4 komentarze:

  1. Odpowiedzi
    1. Ja nawet wolę odwiedzić cmentarze poza Świętem Zmarłych, bez okazji. Pamięć musi trwać cały czas, nie tylko raz do roku.

      Usuń
  2. Piękne słowa. Pięknie ujęte.
    "A mnie wspominaj czule,
    Że mało tak się śniłem,
    A przecież byłem... no przecież byłem ..."

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ludzie tak długo żyją, jak długo żyje pamięć o nich. Coś w tym jest ...

      Usuń