Włoska migawka-7

Bolonia, jedna z głównych ulic centrum miasta. Na kogo czeka ten przystojniak? Pasowałoby idealnie, gdyby nucił pod nosem hit sprzed lat słynnego Toto Cutugno :"Affacciati alla finestra, bella mia, t'invento una canzone e una poesia, e metti il vestito piu bello e andiamo via" - "Wyjrzyj przez okno, moja piękna. Wyrecytuję tobie wiersz, zaśpiewam piosenkę, założysz swoją najpiękniejszą sukienkę i odjedziemy". 

 

Jednym z najciekawszych tematów zdjęć są ludzie. Siedzący przy stolikach kawiarni na rynku i pijący kawę. Spieszący do pracy. Leniwie spacerujący zakochani. Wszechobecni imigranci. Eleganckie szykowne Włoszki i przystojni Włosi. Dzieci. Żebrzący. Duchowni. Nastolatki na vespach. Podejrzane typki wszelakiego pochodzenia. Carabinieri. Cyganie chcący powróżyć. Dziadkowie przesiadujący codziennie na tej samej ławeczce i żywo o czymś dyskutujący. Albo dla odmiany zgodnie milczący i kontemplujący toczące się wokół życie. Kelnerzy. Uliczni artyści. Turyści.

 

Można długo wymieniać. Nie jest istotne, czy odbywam podróże bliskie, czy dalekie. Każdy człowiek jest odrębną, niepowtarzalną historią. Utrwaloną na zawsze na moich zdjęciach z podróży. Oglądam potem te zdjęcia i snuję domysły o sfotografowanych osobach, mając w głowie różne, niezliczone scenariusze.

 

Warto czasem przenieść spojrzenie z zabytków na ludzi. I złapać okiem obiektywu krótką, ulotną chwilę ludzkiego bytowania. Ona się już nigdy nie powtórzy.